بازی های Glim Games همیشه یک ویژگی مشترک دارند؛ اپلیکیشن های آن ها حتی بعضا با نداشتن کیفیت مناسب، همچنان سرگرم کننده هستند و اعضای استودیوی Glim Games به خوبی می دانند که چگونه بازیکن ها را شیفته خود کنند. همانگونه که با بررسی بازی های «موتوری ۲» و «سنتوری» گفته بودیم، ورژن ابتدایی این عناوین فاصله زیادی تا «عالی بودن» داشتند.

دانلود در ادامه مطلب

قسمت دوم همان رانندگی شما است که البته یکی از جالب ترین و عجیب ترین المان تاکسیدو را هم همینجا میبینم. موتوری یا هی تاکسی را به یاد بیاورید؛ هنگامی که می خواستید جهت حرکت را عوض نمایید، وسیله نقلیه به حالتی نه چندان طبیعی به چپ یا راست می رفت و تنها می توانستید بین خطوط ماشین را برانید. انتخاب این المان برای عنوانی با مکانیزم های هی تاکسی درست و مثبت بود.

اما تاکسیدو چه؟ مشابه عناوینی که اسم بردیم، اینجا هم با سوایپ انگشتان به سمت چپ یا راست ماشین جهتش را عوض خواهد نمود و قابلیت حرکت تنها بین لاین ها [۴ خط] را دارید. ساده بگوییم، توسعه دهنده دست شما را بسته است. همانگونه که اسکرین شات ها نشان می دهند، Glim Games خلاف بازی های پیشینش تصمیم گرفته جای حالت دو بعدی از سه بعدی استفاده کند.

بنابراین دوربین به پشت ماشین آمده و طبیعتا این المان موجب شده تا بازیکن ها یک تجربه متفاوت را نسبت به گذشته داشته باشند. اما نکته اینجاست که مکانیزم حرکت موتوری یا هی تاکسی برای عنوانی سه بعدی همانند تاکسیدو چندان مناسب نیست. چون حالا محیط ها عظیم شده اند، پس عجیب نیست که می خواهیم آزادانه حرکت کنیم. ولی تاکسیدو با المان های بخش کنترلش، از این لذت می کاهد.

البته نمی گوییم این قسمت ساخته Glim Games ضعیف است. مطمئن باشید با همین مکانیزم قدیمی هم که به خوبی روی تاکسیدو پیاده سازی شده یک تجربه سرگرم کننده خواهید داشت. ولی امیدواریم توسعه دهنده برای این قسمت راه Traffic Racer یا Traffic Rider را پیش گرفته و توانایی حرکت آزادانه را فراهم کند. این از بخش دوم که مربوط به رانندگی بود و توضیحات کافی را دادیم. حالا بیایید از قسمت ابتدایی حرف بزنیم.

اینجا بیشترین فعالیت شما با فروشگاه است. جایی که می توانید ماشین، موسیقی و آیتم هایی متفاوت را با سکه ها گرفته یا حتی راننده را عوض کنید. متاسفانه بزرگترین نقطه ضعف تاکسیدو با وجود گستردگی عالی این قسمت، همینجا خودش را نشان می دهد و نمی دانیم برای چه توسعه دهندگان ایرانی این سیاست های عجیب را پیش می گیرند. قیمت اجناسی که می خواهید بگیرید خیلی بالا بوده و اصلا با کرایه ها همخوانی ندارند.

البته Glim Games با آپشن هایی همانند خرید ماشین های دست دوم سعی نموده این مسئله را بپوشاند ولی آن ها هم نمی توانند مشکلات تاکسیدو توجیه را کنند. بنابراین روند پیشرفت بازیکن ها خیلی کند خواهد بود. جدا از این، استفاده از بعضی آیتم های پولی موجب گشته تا سیستم پرداخت درون برنامه تاکسیدو یکی از بدترین ها باشد. برای درک این قسمت بگذارید دو نمونه از آن ها را بگوییم.

بعضی از مسافرین وسیله هایی با خود دارند. بنابراین باید ابتدا از ماشین پیاده شده و سپس این اجناس را به درون اتوموبیل بگذارید. عجیب اینجاست که فعال سازی آپشن «پیاده شدن» تنها با هزینه واقعی ممکن است. پس کسانی که نمی خواهند هیچگونه پولی بدهند، نمی توانند این مردم را برسانند. جدا از آن، فقط با همین روش هم می توانید بهترین ماشین تاکسیدو را بگیرید. یعنی توسعه دهنده رو به رو شما ایستاده و می گوید: «می خواهی برترین باشی؟ حتما باید پولی بدهی!»

بازی های Glim Games معمولا عناوینی پیوسته هستند؛ بخش های مختلف، ارتباطی به مراتب تنگاتنگ نسبت به بقیه اپلیکیشن ها داشته و ضعف یکی از آن ها می تواند تاثیراتش را روی بقیه قسمت ها بگذارد. مثلا دیالوگ ها را ببینید. این که شما چگونه ماشین را می راندید، یکی از مهمترین دلایلش صحبت های شخصیت ها بود. با تاکسیدو هم همین پیوستگی را میبینید که مطمئنا اتفاقی خوشایند است.

ولی می دانید انتقاد ما از کجاست؟ با ضعف های بعضی قسمت ها، احتمالا همانند گذشته از این المان لذت نبرید. نخست آنکه شاید طراحی محیط ها با وجود گستردگی نه چندان زیاد آبجکت ها خوب بوده و نسبت به عناوین مشابه، گرافیک تاکسیدو راضی کننده باشد اما تنها این المان برای ارائه یک تجربه فراموش نشدنی کافی نیست. ماشین های کم و هوش مصنوعی ضعیف وسیله های نقلیه موجب شده تا آن پویایی را که می خواستیم نبینیم.

جهان تاکسیدو جذاب است. ماشین های ایرانی، شخصیت های مختلف و یک گرافیک سه بعدی؛ اما این ها بدون جهانی داینامیک معنای چندانی ندارند. جالب اینجاست توسعه دهنده با استفاده از المان های دنیای واقعی همانند جریمه های گوناگون سعی نموده عنوانش را به مراتب جذاب کند. اما چگونگی حرکت اتوموبیل ها، واکنش های عجیب آن ها نسبت به اتفاقات، باگ های مختلف و محیط نسبتا خالی این جذابیت را از تاکسیدو گرفته است.

دومین نطقه ضعف این رابطه بین بخش ها را می توانیم با دیالوگ ها ببینیم. بخشی که روزگاری از بهترین قسمت های ساخته های Glim Games بود. پیش از آن، فقط بگوییم که برای قسمت موسیقی استودیوی سازنده واقعا سنگ تمام گذاشته و ۱۹ قطعه را می توانید بشنوید. البته تمام این آهنگ ها متاسفانه قدیمی هستند و چون با تاکسیدو به یک ماجراجویی امروزی قدم می گذاریم.

بد نیست توسعه دهنده قطعه هایی متفاوت هم به عنوانش اضافه کند تا هنگام رانندگی با ماشین میتسوبیشی، فقط ترانه های دهه ۶۰ را نشنویم. از دیالوگ ها می گفتیم؛ آن ها همچنان زیبا هستند و از شنیدن بعضی جمله واقعا لذت بردیم. ولی همان مشکلات محیط را هم می توانیم اینجا ببینیم. دیالوگ ها گستردگی کافی را نداشته و بعد از مدت کوتاهی خسته کننده می شوند.

البته بخش عجیب این قسمت را باید به نام جواب راننده به بعضی عابرین بزنیم. هنگامی که با سرعت از پیش یک پیرزن و بچه رد شدیم، آن ها به شخصیت داستان به علت این کارش حرفی زدند. می دانید جواب راننده چه بود؟ «نیام این دسته کلاج رو بکنم تو دماغت!». این عدم تناسب بین جمله ها را می توانید طی دفعات مختلف ببینید و طبیعتا همین مسئله روی جذابیت دیالوگ ها نقش منفی را ایفا می کند.

اشتباه نکنید، تاکسیدو عنوان ضعیفی نیست. فقط «ناقص» است. مطمئنا فروشگاه های ایرانی با داشتن قابلیت Early Access می توانستند این دست از مشکلات را کاهش دهند. بازی هایی را می گوییم که با وجود نرسیدن به مرحله پایانی ساخت، توسعه دهنده ورژنی از عنوانش به انتشار می رساند تا بازیکن ها با ایده های خود نقشی مهمی را روی تولید این عناوین ایفا نمایند.

بنابراین توسعه دهنده هم می توانست هنگامی که از عنوانش مطمئن شد آن را برای همگان عرضه کند. مطمئنیم Glim Games با آپدیت های آتی تاکسیدو را یک قدم به موفقیت های فراوان نزدیک خواهد نمود. چون جدا از اینکه آن ها همین سیاست را با موتوری ۲ پیش گرفتند، این اپلیکیشن شانس زیادی برای کسب محبوبیت هی تاکسی یا موتوری ۱ داشته و عنوانی جذاب است.

• تاکسیدو
• قیمت: رایگان با پرداخت درون برنامه ای
• سازنده: گلیم گیمز
• سیستم عامل: اندروید
• حجم: ۸۰٫۷ مگابایت

• دانلود:
• کافه بازار