تلسکوپ «ایونت هورایزن» (Event Horizon) یا EHT بالاخره آماده تصویربرداری از کمان ای-استار (*Sagittarius A) شد. این تلسکوپ مجازی از پنجم الی چهاردهم آوریل سال جاری میلادی (۱۶ الی ۲۶ فروردین) به سوی این سیاهچاله ابرپرجرم در مرکز کهکشان راه شیری نشانه خواهد رفت.

EHT را تلسکوپی مجازی می نامیم، چون از مجموعه رادیوتلسکوپ هایی در قسمت های مختلف جهان، به ویژه «آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما» در شیلی تشکیل شده. اخترشناسان با استفاده از روشی به نام «تداخل سنجی خط پایه بسیار طولانی» یا VLBI تمامی این رصدخانه ها را با یکدیگر هماهنگ کرده و در واقع کره زمین را به یک تلسکوپ بزرگ و قدرتمند تبدیل نموده اند.

بقیه در ادامه مطلب

دلیل نیاز به این قدرت عظیم، کوچک بودن بیش از حد کمان ای-استار است. به عقیده دانشمندان این توده عظیم با جرمی حدود چهار میلیون برابر خورشید، تنها ۲۰ میلیون کیلومتر وسعت دارد و در فاصله ۲۶ هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است، بنابراین گویی می خواهیم یک عدد پرتقال روی کره ماه را از سطح زمین تماشا کنیم.

دانشمندان برای هماهنگی این تلسکوپ ها، آنها را به ساعت های اتمی مجهز ساخته اند تا دقیق ترین زمان ممکن به دست آید، ضمن اینکه فضای ذخیره سازی عظیمی در حدود ۱۰ هزار ترابایت برای جمع آوری داده ها اختصاص یافته. پس از ذخیره تصاویر، الگوریتم های ویژه ای به بررسی و تجمیع اطلاعات آنها می پردازند.

محققین می گویند شاید تهیه نخستین تصویر از سیاهچاله تا اوایل سال ۲۰۱۸ طول بکشد، اما شبیه سازی ها نشان می دهند باید چیزی شبیه الگوی زیر را انتظار داشته باشیم:

بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین، هلالی از نور در اطراف سیاهچاله تشکیل می شود. این نور از گاز و غبار پیش از بلعیده شدن توسط سیاهچاله ساطع شده، و نهایتاً حباب تیره رنگ تمام آن را در بر می گیرد. البته تصویر فوق صرفاً شبیه سازی بر اساس فرضیات کنونیست و همواره این احتمال وجود دارد که با پدیده ای کاملاً متفاوت روبرو شویم.