افراد درونگرا برای خودداری از ایجاد مکالمات اضافی و ارتباط بیشتر با مردم، عادت‌هایی دارند. با شناخت این رفتارها می‌توان درونگراهای محل کار را شناخت.

تا به حال با یک فرد درونگرا روبرو شده‌اید؟ شاید خودتان درونگرا باشید. در هر صورت احتمالا می‌دانید که درونگراها عموما از جمع‌ها دوری می‌کنند و جمع دو یا سه نفره‌ای از دوستان نزدیک را به یک رویداد اجتماعی بزرگ ترجیح می‌دهند. برخی از آنها نیز ترجیح می‌دهند به‌کلی تنها باشند.

به‌نظر می‌رسد درونگراها چند رفتار عجیب و غریب دارند که به‌منظور خودداری از موقعیت‌های اجتماعی یا صحبت با مردم از آنها استفاده می‌کنند. همان‌طور که متوجه خواهید شد، این رفتارها بسیار عجیب هستند.

آنا لی‌مایند، موسس و سردبیر ارشد Learning Mind است؛ او در یک مقاله‌ی جذاب به این مورد می‌پردازد که «هر فرد درونگرایی، حداقل یک‌بار در طول عمر خود به اقداماتی دست زده تا از مواجهه و صحبت با مردم خودداری کند». رفتارهای مد نظر لی‌مایند را در ادامه می‌خوانیم.

۱. زمانی‌که صدای زنگ در خانه را می‌شنوند، تظاهر می‌کنند که در خانه نیستند

لی‌مایند می‌گوید:

آنها به آرامی به در نزدیک می‌شوند؛ مطمئن می‌شوند که صدای قدم‌هایشان شنیده نمی‌شود و سپس از درون روزنه‌ی در به بیرون نگاه می‌کنند. اگر شخص پشت در غریبه یا کسی باشد که مایل به ملاقاتش نیستند، تظاهر می‌کنند که کسی در خانه نیست. این رفتار تنها مختص درونگراها نیست. برای مثال، من به‌عنوان فردی نسبتا برونگرا با داشتن حجم کاری بالا برخی اوقات مایل به ملاقات مردم نیستم. بنابراین تعجبی ندارد که یک فرد درونگرا حتی در صورت نداشتن کار سنگین و برای گذران وقت در تنهایی خویش نیز مایل به بر هم زدن آسایش خود در خانه‌اش نباشد.

۲. مسیر پیاده‌روی خود را برای جلوگیری از روبرو شدن با افراد دیگر تغییر می‌دهند

اگر درونگرا باشید، بدون شک چندین مرتبه این رفتار را انجام داده‌اید. برونگراها می‌توانند به‌راحتی از هر مسیر و خیابانی که ممکن است در آن با همکاری مواجه شوند، عبور کنند و به‌سادگی به او سلام کرده و به راه خود ادامه دهند؛ اما درونگراها مسیر طولانی‌تری را انتخاب می‌کنند تا تنها با دیگران رودررو نشوند. لی‌مایند می‌گوید:

اگر بخت با درونگرا یار باشد و قبل از دیگری، فرد آشنا را ببیند هر کاری را برای مواجه نشدن با او انجام می‌دهد. ممکن است پنهان شود، صورت خود را مخفی کند یا حتی مسیر مخالف را پیش بگیرد. آیا ساده‌تر نیست که چند کیلومتر اضافه‌تر پیاده‌روی کند تا از مکالمه با شخصی که مایل به ملاقاتش نیست، خودداری کند؟ طرز فکر یک درونگرا این‌گونه است.

۳. در سرویس بهداشتی پناه می‌گیرند

لی‌مایند می‌گوید:

این مورد، یکی از عجیب‌ترین رفتارهای درونگراها برای خودداری از روبرو شدن با دیگران است. اگر متوجه شدید که یکی از همکاران مدت زمان زیادی را در سرویس بهداشتی سپری می‌کند، مطمئن باشید که این کار را عامدانه برای خودداری از درگیر شدن در جمع دیگر همکاران انجام می‌دهد. درونگراها با خارج شدن از جمع سعی می‌کنند محیطی بدون مزاحمت برای تفکر خود پیدا کنند. به‌علاوه، نیازی به توضیح دادن دلیل ترک محل کار خود ندارند. این شرایط باعث بهبود بهره‌وری نیز می‌شود؛ چرا که دوری از موقعیت‌های اجتماعی، به‌سرعت نیروی آنها را تجدید می‌کند.

۴. بهانه‌تراشی می‌کنند

دقت کنید که چه کسانی در مراسم‌های مختلف شرکت در طول سال حضور پیدا نمی‌کنند؛ این اشخاص احتمالا درونگراهای شرکت هستند. لی‌مایند می‌گوید:

درونگراها از تمام قدرت خلاقیت خود برای بهانه‌تراشی و شرکت نکردن در دورهمی‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. در حقیقت آنها برنامه‌های دقیقی را طراحی می‌کنند؛ تنها برای این‌که از تعاملات غیرصمیمانه‌ی اجتماعی که مجبور به صحبت در آنها هستند، خودداری کنند.

۵. از کافه‌ها و فروشگاه‌های محلی دوری می‌کنند

دلیل این رفتار، روشن است؛ احتمال رو در رویی با مردم و شکل‌گیری مکالمه در این مکان‌ها بسیار بالا است. لی‌مایند می‌گوید:

تصور کنید بهترین کافه‌ی شهر را پیدا کرده‌اید. برای مرتبه‌ی اول وارد آن می‌شوید؛ سپس برای مرتبه‌ی دوم به آن‌جا می‌روید و سپس، متوجه می‌شوید که متصدی کافه شما را به‌جا می‌آورد و می‌داند که چه نوع قهوه‌ای را ترجیح می‌دهید. او به شما لبخند می‌زند و می‌پرسد: حالتان چطور است؟ این خوش و بش ساده برای اغلب افراد، خوشایند و نویدبخش نوشیدن یک قهوه‌ی دلپذیر و باکیفیت است. اما عقیده‌ی یک درونگرا متفاوت است! آنها از این دست صمیمیت‌های غیرمنتظره غافلگیر می‌شوند و از رفتن دوباره به همان کافه در آینده خودداری می‌کنند.

آیا شما، درونگراها را با این رفتارها می‌شناسید؟

عقیده‌ی شما درباره‌ی رفتارهای یک درونگرا چیست؟ به چه کسی درونگرا می‌گویید؟ آیا خودتان درونگرا هستید؟ مسئله‌ای که با خواندن توضیحات لی‌مایند پیش می‌آید این است که درونگراها را افرادی با مشکل در موقعیت‌های اجتماعی در نظر می‌گیرد و آنها را نیازمند یادگیری مهارت‌های ارتباطی و همکاری با مردم تصویر می‌کند. تشبیهات او از درونگراها به‌عنوان افرادی مرموز، پارانوئید و مبتلا به نوعی اختلال اضطرابی یاد می‌کند که توانایی رودررویی با زندگی و مسائل آن را ندارند؛ این تشبیهات، ناامیدکننده هستند.

سوزان کین، نویسنده‌ی کتاب پرفروش «سکوت: قدرت درونگراها در دنیایی که از صبحت کردن دست نمی‌کشد» است. او، درونگراها را به شیوه‌ای بسیار مثبت‌تر تصویر می‌کند و می‌گوید: «آنها افرادی هستند که محیط‌های آرام‌تر و دارای محرک‌های کمتر را ترجیح می‌دهند».

ملیسا دال، سردبیر مجله‌ی Science of US و نویسنده‌ی CRINGEWORTHY نیز می‌گوید: «بر اساس اکثر بررسی‌هایی که در زمینه‌ی روانشناسی شخصیتی انجام شده است، درونگرایی غالبا در مقابل برونگرایی تعریف می‌شود. اگر برونگراها، افرادی قاطع و مشتاق هستند که در محیط‌های اجتماعی و پرهیاهو به وجد و حرکت در می‌آیند، درونگراها درست نقطه‌ی مقابل آنها هستند».