شکل و قالب کلی
ماهیت خرید رپورتاژ اگهی قدری با آگهی‌های معمولی متفاوت است، اما متفاوت از تبلیغات چاپی معمولی با استفاده از یک تصویر و پیام برند است. این نوع از آگهی‌ها اغلب محتوا محور بوده و طول مطلب در آنها زیاد است که به مزایای محصولات می‌پردازد یا روایتی از بیان می‌کند که به ویژگی‌های یک محصول اشاره می‌کند. بااین‌وجود گاهی از عناصر بصری هم در آنها استفاده می‌شود.
اگر برای اولین بار است کلمه رپورتاژ یا رپرتاژ را می شنوید یا می بینید حتما میخواهید بدانید که رپورتاژ یا رپرتاژ به چه معنایی است این فقط سئوال شما نیست بلکه وقتی داشتم در مورد رپرتاژ جستجو میکردم به سئوالاتی نظیر ” رپورتاژ چیست ” ، “رپرتاژچیست ” ، ” رپورتاژ یعنی چه ” ، ” رپرتاژ یعنی چه ” و… برخورد کردم
تعداد سئوالات واقعا به حدی بود که اگر میخواستم در رابطه با معنای رپرتاژ یا رپورتاژ سئوال مطرح کنم تا بیش از ۱۰۰ سئوال نیز میتونستیم مطرح کنم ، اما خوب به نظرم سئوالات بیشتر باعث ابهام بیشتر میشه ، به همین جهت فقط به به چند سال اصلی اشاره کردم ، اما در ادامه به صورت خلاصه به همه سئوالات پاسخ میدم
تعاریف مختلفی برای رپورتاژ و رپرتاژ وجود دارد که بگذارید چند نوع تعریف رو بررسی کنیم و سپس به کاملترین تعریف بپردازیم :
» تعریف رپرتاژ به نقل از وب سایت بازاریابی :
رپرتاژ چیست ؟ رپرتاژ یک قالب و شکل چاپی بخصوص است که یک شرکت یا یک سازمان برای بازاریابی و انتقال پیام برند و محصولات خودش به صورت بی طرف برای آن هزینه می‌کند. مدیر تبلیغات به مجله، روزنامه یا وبسایت برای فضای مورد نیاز جهت ارائه محتوای متن محور به مخاطب موردنظر نهایی هزینه‌ای را پرداخت می‌کند.
» تعریف رپرتاژ به نقل از ویکی پدیا، دانشنامهٔ آزاد :
رپورتاژ آگهی چیست ؟ رپرتاژ آگهی (به انگلیسی: Advertorial) به شکلی از آگهی گفته می‌شود که در قالب گزارش ارائه شود. یعنی، مخاطبان رسانه‌ای تصور کنند که یک گزارش بی طرفه به آنها ارائه می‌شود، در حالی که آنچه آنها می‌بینند، می‌شنوند و می‌خوانند، در واقع تلاشی سازمان یافته برای تقویت جنبه‌های ذهنی یک محصول یا خدمت در ذهن آنها است. اصطلاح رپرتاژ آگهی برای اولین بار در سال ۱۹۴۵ به ادبیات انتقادی رسانه‌ها اضافه شد. به دلیل اعتماد به مخاطبان به رسانه‌ها، رپرتاژ آگهی‌ها بسیار موثرند و به همین دلیل در کشورهای پیشرفته قوانین بسیار سختی علیه رپرتاژ آگهی‌ها تصویب شده و می‌شود. دیوان بین‌المللی تجارتدر قانون آگهی‌های خود که در سال ۱۹۹۷ به تصویب رسانده خواهان مشخص کردن تبلیغات می‌شود تا مخاطبان قادر به تشخیص آن شوند در سال‌های اخیر مواردی برجسته از این پدیده در تلویزیون دولتی ایران مشاهده شده که از جمله می‌توان از برنامه عمو پورنگ که داریوش فرضیایی آن را تهیه کرده نام برد. از آن گذشته، موارد دیگری از رپرتاژ آگهی در رسانه‌های ایران وجود دارد که منتقدان را وادار کرده خواهان تصویب قوانینی برای مقابله با رپورتاژ آگهی‌ها شوند.
